حفظ اطلاعات شخصی
پاسخ آنلاین با کارشناسان
پاسخگویی سریع
پاسخ توسط کارشناسان
حفظ اطلاعات شخصی
پاسخ توسط کارشناسان
پاسخگویی سریع
پاسخ توسط کارشناسان
- تلفنی
- غیرحضوری
- از راه دور
- آنلاین
برای خیلی از ما این سوال مطرح است که آیا مشاوره و خدمات روانشناسی به صورت تلفنی و آنلاین همان فایده و نتیجهای را دارد که خدمات حضوری دارند؟
بی شک تفاوتهایی میان جلسات حضوری، تلفنی و آنلاین وجود دارد. اما گاهی انتخاب و گزینه دیگری وجود ندارد. از سوی دیگر گاهی ما آنقدر فوری، به همراهیِ یک روانشناس نیاز داریم، که نمیتوانیم در لیست انتظار روانشناسان برای وقتِ حضوری بمانیم. گاهی یک پاسخ کوتاه به سوالمان، میتواند تاثیر مهمی در زندگی ما بگذارد و ما را از بنبستی که در آن گرفتار شدهایم رهایی بخشد. نکته مهم دیگر این است که وقتی قرار باشد با یک روانشناس با تجربه و با دانش صحبت کنیم، از کیفیت خدماتی که دریافت میکنیم مطمئن هستیم و بی شک میتوانیم کمکی که نیاز داریم را دریافت کنیم.
ما در سین جیم هفتاد، با گروهی از روانشناسان خبره در تمامی ساعات شبانه روز آماده پاسخگویی به سوالات شما هستیم.
سال های فعالیت
تعداد مشاوران فعال
مراجعه کننده راضی
- ازدواج
- جنسی
- خانواده
- کودک
طبق نظر بهترین روانشناس خانواده ، برخی از مشکلات به قدری با خانواده پیوند می خورد که نیازمند درمان از طریق مشاوره خانواده و خانواده درمانی می باشد زیرا که ممکن است این مشکلات به خاطر ساختار خانواده ای که فرد در آن زندگی می کند و بزرگ شده است ، باشد . در مواردی وقوع اتفاقاتی که ممکن است تمام اعضای خانواده را تحت تاثیر قرار دهد مانند مرگ یکی از عزیزان نیز می تواند مفید باشد .طبق نظر مشاور خانوادگی به وجود آمدن تنش ها و بحث ها در هر خانواده ای طبیعی می باشد و به عبارتی هر فردی با اختلافات خانوادگی مواجه می شود
من مدتی است که احساس افسردگی میکنم. چی کار کنم که حالم خوب بشه؟
سلام، روزتون به خیر، در سوالتون اشاره کردین که مدتی است که احساس افسردگی میکنید، چند نکته در این جا وجود داره که اگه بهش توجه کنین و دقیقتر توضیح بدین بهتر میتونیم کمکتون کنیم. اول کمی توضیح بدین که منظورتون از احساس افسردگی چه حسی هست. دوم این که گفتین مدتی است، آیا به این معنی هست که در گذشته چنین حالتها و احساسهایی رو اصلا تجربه نکردین یا تجربه کردین و الان شدت افسردگی در شما تغییر کرده، سوم آیا تا به حال برای احساس افسردگی به روانشناس دیگری مراجعه کردین یا خیر؟
اگر این موضوعات رو بیشتر توضیح بدین بهتر میتونیم کمکتون کنیم ولی با همین توضیحی که دادین باید بهتون بگیم: افسردگی یکی از احساسهایی هست که در همه ما انسانها وجود داره و به خودی خود مشکلی نیست، زمانی تبدیل به مسئلهای قابل پیگیری و بررسی میشه که کارکردهای ما رو مختل کرده باشه، یعنی شما احساس کنین کارهای قبلی رو دیگه نمیتونین انجام بدین. نکته مهم دیگری که در مورد احساس افسردگی باید بهش توجه کنین اینه که چه مدتی هست دارین این حس رو تجربه میکنین؟ اگر بیش از 6 ماه هست که چنین حسی رو تجربه میکنین میتونه مسئلهای جدی باشه و بهتره با یک روانشناس در موردش صحبت کنین.
میتوانم فرزندم را به جلسات مشاوره خانواده بیاورم؟
بله! اگر شما برای مشکلات رفتاری در کودکان و نوجوانان نیاز به مشاوره خانواده دارید یا هدف شما بهبود رابطه میان اعضای خانواده است، کودک خود را به جلسات مشاوره بیاورید
جلسات مشاوره خانواده چقدر طول میکشد؟
هر جلسه به طور معمول 45 تا 60 دقیقه طول می کشد. درمانگر شما بر اساس نیاز خاص شما یک برنامه منظم را تنظیم می کند. ممکن است خانواده ای دو یا سه بار به مشاوره مراجعه کند یا تا زمانی که اهداف خود را برای بهبود زندگی برآورده نکند، مشاوره را ادامه دهد.
من حدود 8 سال هست که ازدواج کردم و با همسرم هیچ مشکلی ندارم، ولی با خانواده همسرم خیلی مشکل دارم نمیدونم باید چی کار کنم که کمتر توی زندگی ما دخالت کنن؟
سلام، روزتون به خیر، در مورد ازدواج نکته مهمی که نباید فراموش کنیم این هست که بر خلاف تصور خیلی از ما، ازدواج یک امر پیچیده و چند جانبه هستش. وقتی با فردی برای ازدواج، آشنا میشیم چه خودمون انتخابش کرده باشیم چه بهمون معرفی شده باشه و چه به صورت سنتی بخواهیم باهاش ازدواج کنیم باید به بستر فرهنگی خودمون توجه داشته باشیم. در فرهنگ ما خانواده ارزش و اهمیت زیادی داره به همین دلیل افراد پیوندهای محکمی باخانوادهشون دارن، پس وقتی ما ادواج میکنیم فقط با یک فرد، رابطه رو شروع نکردیم بلکه با تمام اعضای خانوادش نوعی از رابطه رو شکل میدیم. از طرف دیگه همسر ما تحت تربیت خانوادش رشد کرده پس رگههایی از ویژگیهای والدینش رو در شخصیت خودش داره.
اما چیزی که اهمیت ویژه داره اینه که ما متوجه باشیم که ازدواج باعث شده خودمون یک خانواده جدید و کوچک رو تشکیل بدیم. اگه ما یا همسرمون برای تشکیل این ما، آماده نباشیم یا درست متوجه مفهومش نشده باشیم، یا با هم در این مورد همنظر نباشیم، دچار مشکلاتی میشیم.
ابتدا باید با همسرتون در مورد خودتون، نقش و جایگاهتون و مفهوم ما شدن برای هر کدومتون صحبت کنین، تا هر دو در یک نقطه ایستاده باشین و به یک چشمانداز و منظره نگاه کنین، بعد از اون باهاش در مورد چیزی که به نظر شما دخالت خانوادهاش هست صحبت کنین.
اگر بعد از صحبت کردن همچنان به نتیجه نرسیدین، یک زوج درمانگر یا خانواده درمانگر میتونه بهتون کمک کنه.
اختلاف سنی بین دختر و پسر برای ازدواج چقدر باید باشه که دچار مشکل نباشند؟
دوست عزیز سلام، روزتون به خیر
پرسیدین که اختلاف سنی بین دختر و پسر برای ازدواج چقدر باید باشه که مشکلی پیش نیاد، در مورد ازدواج و انتخاب فرد مناسب حتما باید معیارهایی داشته باشید، که اختلاف سنی به درستی یکی از آنهاست.
سن مناسب ازدواج برای هر فردی به تناسب رشد روانی و عقلی و تاثیرات محیط و فرهنگ متفاوت هستش. اول از همه شما یا کسی که قراره باهاش ازدواج کنین، باید به چند تا سوال اساسی و مهم پاسخ بدین: چرا میخواین ازدواج کنین؟ نظرتون در مورد نقشها و مسئولیتهای خودتون و طرف مقابلتون، بعد از ازدواج چیه؟ تعریفتون از ازدواج و زندگی مشترک چیه؟ بعد از این که به تنهایی به این سوالها پاسخ دادین، با طرف مقابلتون در موردش صحبت کنین و نظر اون رو هم بدونین و سعی کنین اختلافهاتون رو مورد بررسی قرار بدین.
اگر هر دو طرف در سن عقلی و روانی مناسبی برای ازدواج باشن، دیگه مقدار اختلاف سنی چندان مسئله مهمی نیست. از طرف دیگر مشاورههای پیش از ازدواج و تستهای پیش از ازدواج به انتخاب بهتر کمک خواهند کرد.
اگر هر دو طرف در سن عقلی و روانی مناسبی برای ازدواج باشن، دیگه مقدار اختلاف سنی چندان مسئله مهمی نیست. از طرف دیگر مشاورههای پیش از ازدواج و تستهای پیش از ازدواج به انتخاب بهتر کمک خواهند کرد.
من یه پسر 24 ساله هستم که خیلی دوست دارم ازدواج کنم، ولی با هر کسی که آشنا میشم خیلی زود رابطه تموم میشه. نمی دونم چه ایرادی در من هست که کسی با من نمیمونه. چی کار باید بکنم که برای دخترها جذاب باشم و من رو دوست داشته باشن؟
گفتین 24 ساله هستین و دوست دارین ازدواج کنین ولی وقتی با کسی آشنا میشین زود رابطه تموم میشه، تصورتون اینه که ایرادی در شما وجود داره و میخواین برای دخترها جذاب باشین. پیش از ازدواج نکاتی هست که باید بهش توجه کنین. اول از همه باید به چند تا سوال پیش خودتون پاسخ بدین، چرا میخواین ازدواج کنین، هدفتون از ازدواج چیه، قراره چه نقشی رو به عهده بگیرین و انتظار دارین فردی که باهاش ازدواج میکنین چه نقشی رو بر عهده بگیره؟ برای ازدواج چه آمادگیهایی لازم دارین و چقدر این آمادگی در شما هست؟
از طرف دیگه باید وقتی با کسی آشنا میشین به اون و خودتون فرصت بدین تا کمی همدیگه رو بشناسین، بعد وارد مرحله جدیتر یعنی ازدواج بشین.
اما نکته مهم دیگهای که وجود داره اینه که، گاهی ما یک الگو رو در زندگیمون تکرار میکنیم و خودمون هم متوجه این تکرار نیستیم، مثلا همیشه به دنبال افرادی میریم که یک سری از ویژگیها در همه اونها مشترک هست، مثلا همه خیلی به مادیات اهمیت میدن، در چنین مواردی حتما باید بررسی بشه که چرا یک الگو داره برای شما تکرار میشه.
برای ازدواج لازمه که یه سری تستهایی هم بدین که هم خودتون رو بهتر بشناسین و هم مشخص بشه کسی که قراره باهاش ازدواج کنین مناسب شما هست یا نه، حتما برای تفسیر این تستها باید از یک زوج درمانگر کمک بگیرین.
من 24 سالم هستش و مدت زیادی هست که حس میکنم رابطهام با پدرم دچار مشکلات زیادی شده و انگار اصلا حرف هم رو نمیفهمیم،همش بهم گیر میده و من رو محدود می کنه. چی کار کنم؟
سلام به شما دوست عزیز، رابطه با والدین معمولا در سنین مختلف چه برای فرزندان و چه برای والدین، با دشواریها و چالشهایی رو به رو هستش. شما در دوره استقلال طلبی هستین و میخواین بتونین برای زندگی خودتون به طور مستقل تصمیم بگیرین، اشاره کردین که انگار حرف هم رو نمیفهمین، اگر الآن با پدرتون دچار چالش شدین بخشی از این چالش به این بر میگرده که در مراحل قبلی رابطه شما اشکالاتی داشته، اما نگران نباشین، رسیدن به زبان مشترک میتونه اتفاق بیوفته.
اول از همه شما باید به ارزشها و فرهنگ غالب در خانواده خودتون آگاه بشین و بدونین که چه چیزی برای خانواده شما خط قرمز محسوب میشه، در مرحله دوم خودتون باید بدونین که چه خواستههایی دارین و کدوم یکی از این ارزشها رو قبول دارین و کدومشون رو نمیخواین بپذیرین. در مرحله بعدی باید فرصتهایی رو پیدا کنین که با پدرتون در مورد اختلاف نظرها و اختلاف نگرشها و ارزشهاتون صحبت کنین، هر چه بیشتر سعی کنین خودتون رو به او معرفی کنین و بشناسونین، رابطه بهتر پیش میره، بعد از این مراحل هست که میتونین مرزهای خودتون رو مشخص کنین و بهش توضیح بدین که چه چیزهایی دخالت و گیر به حساب میاد برای شما.
اگر اینها همچنان کمکی نکنه، میتونین از یک روانشناس خانواده کمک بگیرین.
مدتی است که پسر نوجوانم و شوهرم زیاد دعوا میکنن. شوهرم در کل آدم سختگیریه و اصلا با پسر 15 سالهام نمیسازن. دعواهای زیادشون روی دختر 9 سالهام هم تاثیر بدی داشته و شبها با استرس زیاد میخوابه. چی کار کنم؟
سلام، در سوالتون گفتین، پسر 15 ساله و شوهرتون با هم زیاد دعوا میکنن و روی دختر 9 سالتون هم تاثیر منفی داشته.
یکی از نکاتی که باید بهش توجه کنین این هست که سن نوجوانی سن حساسی هست و معمولا فرزندان به دنبال کسب استقلال در این سن هستند به همین دلیل دچار مشکلاتی با والدین میشن. در مورد پسرها گاهی شاهد جنگ قدرت بین اونها و پدرانشون هستیم. همون طور که خودتون هم گفتین این دعواها که هدف اصلیش هویت یابی و استقلال طلبی هست روی سایر اعضای خانواده هم تاثیر میذاره. گاهی هم نوجوان به دلیل مشکلات درونی خودش مثل سردرگمی، عدم شناخت نسبت به آینده، تمایل به پذیرش در گروه همسالان، هویت یابی و مواردی از این قبیل، سعی میکنه از بقیه کناره گیری کنه و میخواد به پاسخی برای هزاران سوالی که در ذهن داره برسه و این ممکنه اون رو خسته و کلافه و عصبی وپرخاشگر کنه.
بهترین چیز اینه که فضای امن و به دور از استرسی براش فراهم کنین، بهش احترام بذارین، بهش بگین که هر وقت از شما کمک بخواد در کنارش هستین، سعی کنین استقلالش رو به رسمیت بشناسین و در مود کارها و مسائل خانوادگی باهاش مشورت کنیین. این راهکارها می تونه کمک کننده باشه اما حتما با یک خانواده درمانگر مشورت کنین و ازش کمک بگیرین.
دختر و پسر من همش با هم دعوا می کنن و همدیگه رو می زنن چی کار باید بکنم؟
پرسیدین که دختر و پسرتون همش با هم دعوا می کنن و همدیگه رو می زنن چی کار باید بکنین، اول از همه اینکه اختلاف و دعوا بین خواهرها و برادرها معمولا پیش میاد و تا حدی طبیعی هست. بهتره اجازه بدین خودشون مسائلشون رو حل کنن و مداخله نکنین. اما اگه نوع دعوا فیزیکی هست باید مداخله کنین و به این صورت که اونها رو از هم جدا کنین، ارومشون کنین و از هر دو بخواین توضیح بدن سر چه چیزی عصبانی یا ناراحت هستن، بعد از خودشون بپرسین برای حل مسئله بدون دعوا چه چیزی به ذهنش می رسه. توجه کنین که از هیچ کدوم طرفدای نکنین و حق رو به هر دو بدین. علاوه بر این باید براشون محرومیتهایی رو تعیین کنین که اگر دوباره دعوای فیزیکی داشته باشن اون محرومیت اعمال بشه و البته محرومیت رو به وضوح بهشون توضیح بدین و خودشون هم باهاش موافق باشن.
علاوه بر این خوبه که با یک خانواده درمانگر هم مشورت کنین و جلساتی رو داشته باشین.
پسرم اصلا درس نمی خونه، از وقتی کلاس ها آنلاین شده حتی بدتر هم شده و نمی تونم مجبورش کنم که بشینه و درسهاش رو بخونه و انجام بده. چی کار باید بکنم؟
سلام روزتون به خیر، اگر کمی اطلاعات بیشتری بهمون بدین بهتر میتونیم در کنارتون باشیم و کمکتون کنیم. برامون بنویسید که پسرتون چند سالشه چون نوع رفتاری که باید با افراد در سنین مختلف داشت تا حدی متفاوت هستش.
با توجه به اطلاعاتی که بهمون دادین میتونیم کلیاتی رو بهتون بگیم که امیدواریم براتون مفید باشه.
در رفتار با کودک و نوجوان چند نکته اهمیت ویژهای داره، اول از همه این که سعی کنید والدینی مقتدر باشین، به این معنی که به فرزندتون محبت کنید و مهر زیادی بهش بدین اما از طرف دیگه قوانین و حد و مرزها رو براشون مشخص کنید و از قوانین خودتون عقب نشینی نکنین. در مورد حد و مرزها قاطع باشین و همواره عوضش نکنین.
در هنگام تعیین قوانین باید خود کودک یا نوجوان هم حضور داشته باشه و در مورد قوانین با هم به توافق برسید و نظر او را هم بپرسید. پس از این که با توافق شما و فرزندتون قوانین تعیین شدند باید حتما شفاف و واضح به او توضیح بدین که رعایت نکردن قوانین برایش چه عواقبی خواهد داشت.
فرزند 5 ساله ام آلت تناسلی خودش رو زیاد لمس میکنه، آیا این خودارضایی هست و باید چی کار کنم که دیگه ادامه نده؟
در سوالتون مطرح کردین که فرزند 5 سالتون آلت تناسلی خودش رو لمس میکنه آیا این خوداضایی هست و باید براش چی کار کنین. نکتهای که وجود داره اینه که بچه ها تا پنج سالگی در حال کشف و شهود بدن خودشون هستن و دراین مسیر ممکنه شاهد باشیم که بخشهایی از بدنشون رو لمس میکنن، علاوه بر این کنجکاوی در مورد مسئله جنسی و جنسیت هم براشون وجود داره که طبیعی هست. سعی کنین به سوالاتشون دقیق پاسخ بدین. لازم نیست همه چیز رو واضح و در حد فهم بزرگسالان بهشون پاسخ بدین ولی قطعا نباید بهشون دروغ بگین. بهشون توضیح بدین که ناحیه خصوصیشون رو کسی نباید لمس کنه و ببینه. اگر زیاد خودش رو لمس میکنه میتونه دلایل فیزیکی و جسمی داشته باشه، اگر این رو نزد پزشک چک کردین و مسئلهای نبوده شاید دلیلش استرس و اضطراب باشه که در این صورت باید به روانشناس کودک مراجعه کنین.
دخترم دچار افت تحصیلی شدید شده و 12 سالشه چی کار باید بکنم؟
گفتین دختر 12 سالتون دچار افت تحصیلی شدید شده، چند تا نکته هست که باید بهش توجه کنین، سنی که دخترتون الان داره تجربه میکنه با تغییرات هورمونی همراه هست و این تغییرات هورمونی باعث میشه کلافگی، بی حوصلگی و عدم تمرکز رو تجربه کنه. از طرفی خودش دچار حالتی از سردرگمی هست و متوجه تغییراتی که در حالش اتفاق میافته نمیشه، از طرف دیگه کنترل کردنش از دستش خارجه و این ممکنه نگرانش کرده باشه. بهش فشار نیارین و کمی بهش فرصت بدین، در مورد تغییرات هورمونی و تغییرات بدنش به واسطه بلوغ بهش توضیح بدین و فیلمهای آموزشی بهش نشون بدین. از طرف دیگه ممکنه تغییردر مدرسه یا کلاسش یا مشکلاتی با همکلاسیها و دوستانش باعث این افت تحصیلی شده باشه، فضای امنی براش فراهم کنین تا بتونه راحت باهاتون صحبت کنه و مشکلاتش رو توضیح بده. اگر حس میکنین همچنان با شما راحت نیست، به جای رنجیدن ازش و سرزنش کردنش،از یک روانشناس نوجوان کمک بگیرین.
من 34 سالم هستش و الان کارمند یک شرکت معتبر هستم، ولی این شغل رو دوست ندارم از اینکه بخوام برای کسی کار کنم ح خوبی ندارم می خوام برای خودم یه کار راه بندازم و سرمایه کمی هم دارم به نظر شما باید شغلم رو عوض بکنم یا نه؟
دوست عزیز سلام، شغل ما یکی از مهمترین موضوعات در زندگی ما هستش، به دلیل این که ما زمان زیادی از روز رو مشغول کار هستیم از طرف دیگه شغل ما بخشی از هویت ما هستش، به همین دلیل اولین نکتهای که در انتخاب شغل باید در نظر بگیریم این هست که آیا ازش لذت میبریم و احساس راحتی و خوشایندی داریم یا نه، نکته دوم این هست که آیا از این بخش هویت خودمون راضی هستیم، یعنی وقتی میخوایم خودمون رو با شغلمون معرفی کنیم به خودمون افتخار میکنیم یا نه، رابطه با همکاران و افراد بالادست خودمون مسئله بعدی هست که باید بهش توجه کنیم. اگر در هیچ یک از این حوزهها احساس رضایت ندارین، پس شغلتون دارهبراتون فرسایش میشه و باید به فکر تغییرش باشین.
اما پیش از اقدام به تغییر شغلتون، بهتون توصیه میکنیم که از آزمونها و تستهای رغبت سنج شغلی استفاده کنین، این تستها موتونن تا حدی کمک کنن که شغلمتناسب با ویژگیهای شخصیتی خودتون رو پیدا کنین. البته این به این معنا نیست که حتما باید دنبال اون شغلها باشین ولی میتونه تمایلات شما رو بهتر جهتدهی کنه.
برای استفاده از تستها بهتره از یک متخصص کمک بگیرین تا در تفسیر نتایج در کنارتون باشه و بهتون کمک کنه.
من اضطراب شدید دارم و دکتر بهم قرص داده من میترسم که به قرصها وابسته بشم، به نظرتون باید ادامه بدم قرصها رو یا نه؟
گفتین اضطراب شدید دارین و براتون قرص تجویز شده و نگران وابستگی به دارو هستین، بیشتر افراد در مورد داروهای روانپزشکی نگرانی دارن که مبادا وابسته بشن، چیزی که لازمه بدونین اینه که گاهی ما داریم نوعی از اضطراب، افسردگی، استرس یا هیجانهای دیگه رو تجربه میکنیم که به طور کلی کارکرد و زندگی ما رو مختل کرده، به همین دلیل لازمه با مصرف دارو، اول کمی به ثبات برسیم و اون شرایط رو کنترل کنیم بعد روند درمان رو به شکلهای دیگه ادامه بدیم. در مورد میزان مصرف قرص حتما با روانپزشکتون مشورت کنین و متوجه باشین خود پزشک دوز دارو رو براتون تعیین و کم میکنه، معمولا کم کردن دوز دارو هم طبق برنامه دقیق انجام میشه، برای این که آسیب نبینین حتما باید اون برنامه رو درست اجرا کنین. به هر حال اگر دارو حالتون رو بد میکنه باید با دکترتون مشورت کنین.
مشاوره و روانشناسی چه فرقی با هم دارن؟
پرسیدین مشاور و روانشناسی چه تفاوتی با هم دارن، علاوه بر این که در دانشگاه این ها دو رشته مختلف هستن و در بعضی از سرفصلهای درسی با هم تفاوت دارن، کاری که در اتاق درمان انجام میدن هم متفاوت هست. مشاورها در کناتون هستن تا اگر در تصمیمگیری دچار مشکل هستین، یا به دو راهی رسیدین یا مسئله و دغدغه کوچیکی برای مدت کوتاهی براتون پیش اومده و خودتون ایدههایی در مورد رفعش دارین اما مطمئن نیستین، با خود شما اون موارد رو از جنبههای مختلف بررسی کنن و بعد بهترین رو در همون بازه زمانی انتخاب کنین. معمولا تعداد جلسات مشاوره محدود هست و موضوع هم مشخص و محدود هست. بعد از برطرف شدن موضوع دیگه الزامی برای ادامه ندارین.
روانشناسی اما علاوه بر مشاوره، درمان هم هست. یعنی مسائل عمیقتر و جدیتری رو بررسی میکنه، تعداد جلسات بیشتر هست و فقط حول یک موضوع مشخص نیست. در روانشناسی ممکنه با یک مسئله شروع کنین ولی به مسائل و موضوعات دیگهای هم بپردازین.
- مسائل فردی
من مدتی است که احساس افسردگی میکنم. چی کار کنم که حالم خوب بشه؟
سلام، روزتون به خیر، در سوالتون اشاره کردین که مدتی است که احساس افسردگی میکنید، چند نکته در این جا وجود داره که اگه بهش توجه کنین و دقیقتر توضیح بدین بهتر میتونیم کمکتون کنیم. اول کمی توضیح بدین که منظورتون از احساس افسردگی چه حسی هست. دوم این که گفتین مدتی است، آیا به این معنی هست که در گذشته چنین حالتها و احساسهایی رو اصلا تجربه نکردین یا تجربه کردین و الان شدت افسردگی در شما تغییر کرده، سوم آیا تا به حال برای احساس افسردگی به روانشناس دیگری مراجعه کردین یا خیر؟
اگر این موضوعات رو بیشتر توضیح بدین بهتر میتونیم کمکتون کنیم ولی با همین توضیحی که دادین باید بهتون بگیم: افسردگی یکی از احساسهایی هست که در همه ما انسانها وجود داره و به خودی خود مشکلی نیست، زمانی تبدیل به مسئلهای قابل پیگیری و بررسی میشه که کارکردهای ما رو مختل کرده باشه، یعنی شما احساس کنین کارهای قبلی رو دیگه نمیتونین انجام بدین. نکته مهم دیگری که در مورد احساس افسردگی باید بهش توجه کنین اینه که چه مدتی هست دارین این حس رو تجربه میکنین؟ اگر بیش از 6 ماه هست که چنین حسی رو تجربه میکنین میتونه مسئلهای جدی باشه و بهتره با یک روانشناس در موردش صحبت کنین.
میتوانم فرزندم را به جلسات مشاوره خانواده بیاورم؟
بله! اگر شما برای مشکلات رفتاری در کودکان و نوجوانان نیاز به مشاوره خانواده دارید یا هدف شما بهبود رابطه میان اعضای خانواده است، کودک خود را به جلسات مشاوره بیاورید
جلسات مشاوره خانواده چقدر طول میکشد؟
هر جلسه به طور معمول 45 تا 60 دقیقه طول می کشد. درمانگر شما بر اساس نیاز خاص شما یک برنامه منظم را تنظیم می کند. ممکن است خانواده ای دو یا سه بار به مشاوره مراجعه کند یا تا زمانی که اهداف خود را برای بهبود زندگی برآورده نکند، مشاوره را ادامه دهد.
- ازدواج و روابط عاطفی
من حدود 8 سال هست که ازدواج کردم و با همسرم هیچ مشکلی ندارم، ولی با خانواده همسرم خیلی مشکل دارم نمیدونم باید چی کار کنم که کمتر توی زندگی ما دخالت کنن؟
سلام، روزتون به خیر، در مورد ازدواج نکته مهمی که نباید فراموش کنیم این هست که بر خلاف تصور خیلی از ما، ازدواج یک امر پیچیده و چند جانبه هستش. وقتی با فردی برای ازدواج، آشنا میشیم چه خودمون انتخابش کرده باشیم چه بهمون معرفی شده باشه و چه به صورت سنتی بخواهیم باهاش ازدواج کنیم باید به بستر فرهنگی خودمون توجه داشته باشیم. در فرهنگ ما خانواده ارزش و اهمیت زیادی داره به همین دلیل افراد پیوندهای محکمی باخانوادهشون دارن، پس وقتی ما ادواج میکنیم فقط با یک فرد، رابطه رو شروع نکردیم بلکه با تمام اعضای خانوادش نوعی از رابطه رو شکل میدیم. از طرف دیگه همسر ما تحت تربیت خانوادش رشد کرده پس رگههایی از ویژگیهای والدینش رو در شخصیت خودش داره.
اما چیزی که اهمیت ویژه داره اینه که ما متوجه باشیم که ازدواج باعث شده خودمون یک خانواده جدید و کوچک رو تشکیل بدیم. اگه ما یا همسرمون برای تشکیل این ما، آماده نباشیم یا درست متوجه مفهومش نشده باشیم، یا با هم در این مورد همنظر نباشیم، دچار مشکلاتی میشیم.
ابتدا باید با همسرتون در مورد خودتون، نقش و جایگاهتون و مفهوم ما شدن برای هر کدومتون صحبت کنین، تا هر دو در یک نقطه ایستاده باشین و به یک چشمانداز و منظره نگاه کنین، بعد از اون باهاش در مورد چیزی که به نظر شما دخالت خانوادهاش هست صحبت کنین.
اگر بعد از صحبت کردن همچنان به نتیجه نرسیدین، یک زوج درمانگر یا خانواده درمانگر میتونه بهتون کمک کنه.
اختلاف سنی بین دختر و پسر برای ازدواج چقدر باید باشه که دچار مشکل نباشند؟
دوست عزیز سلام، روزتون به خیر
پرسیدین که اختلاف سنی بین دختر و پسر برای ازدواج چقدر باید باشه که مشکلی پیش نیاد، در مورد ازدواج و انتخاب فرد مناسب حتما باید معیارهایی داشته باشید، که اختلاف سنی به درستی یکی از آنهاست.
سن مناسب ازدواج برای هر فردی به تناسب رشد روانی و عقلی و تاثیرات محیط و فرهنگ متفاوت هستش. اول از همه شما یا کسی که قراره باهاش ازدواج کنین، باید به چند تا سوال اساسی و مهم پاسخ بدین: چرا میخواین ازدواج کنین؟ نظرتون در مورد نقشها و مسئولیتهای خودتون و طرف مقابلتون، بعد از ازدواج چیه؟ تعریفتون از ازدواج و زندگی مشترک چیه؟ بعد از این که به تنهایی به این سوالها پاسخ دادین، با طرف مقابلتون در موردش صحبت کنین و نظر اون رو هم بدونین و سعی کنین اختلافهاتون رو مورد بررسی قرار بدین.
اگر هر دو طرف در سن عقلی و روانی مناسبی برای ازدواج باشن، دیگه مقدار اختلاف سنی چندان مسئله مهمی نیست. از طرف دیگر مشاورههای پیش از ازدواج و تستهای پیش از ازدواج به انتخاب بهتر کمک خواهند کرد.
اگر هر دو طرف در سن عقلی و روانی مناسبی برای ازدواج باشن، دیگه مقدار اختلاف سنی چندان مسئله مهمی نیست. از طرف دیگر مشاورههای پیش از ازدواج و تستهای پیش از ازدواج به انتخاب بهتر کمک خواهند کرد.
من یه پسر 24 ساله هستم که خیلی دوست دارم ازدواج کنم، ولی با هر کسی که آشنا میشم خیلی زود رابطه تموم میشه. نمی دونم چه ایرادی در من هست که کسی با من نمیمونه. چی کار باید بکنم که برای دخترها جذاب باشم و من رو دوست داشته باشن؟
گفتین 24 ساله هستین و دوست دارین ازدواج کنین ولی وقتی با کسی آشنا میشین زود رابطه تموم میشه، تصورتون اینه که ایرادی در شما وجود داره و میخواین برای دخترها جذاب باشین. پیش از ازدواج نکاتی هست که باید بهش توجه کنین. اول از همه باید به چند تا سوال پیش خودتون پاسخ بدین، چرا میخواین ازدواج کنین، هدفتون از ازدواج چیه، قراره چه نقشی رو به عهده بگیرین و انتظار دارین فردی که باهاش ازدواج میکنین چه نقشی رو بر عهده بگیره؟ برای ازدواج چه آمادگیهایی لازم دارین و چقدر این آمادگی در شما هست؟
از طرف دیگه باید وقتی با کسی آشنا میشین به اون و خودتون فرصت بدین تا کمی همدیگه رو بشناسین، بعد وارد مرحله جدیتر یعنی ازدواج بشین.
اما نکته مهم دیگهای که وجود داره اینه که، گاهی ما یک الگو رو در زندگیمون تکرار میکنیم و خودمون هم متوجه این تکرار نیستیم، مثلا همیشه به دنبال افرادی میریم که یک سری از ویژگیها در همه اونها مشترک هست، مثلا همه خیلی به مادیات اهمیت میدن، در چنین مواردی حتما باید بررسی بشه که چرا یک الگو داره برای شما تکرار میشه.
برای ازدواج لازمه که یه سری تستهایی هم بدین که هم خودتون رو بهتر بشناسین و هم مشخص بشه کسی که قراره باهاش ازدواج کنین مناسب شما هست یا نه، حتما برای تفسیر این تستها باید از یک زوج درمانگر کمک بگیرین.
- خانواده درمانی
من 24 سالم هستش و مدت زیادی هست که حس میکنم رابطهام با پدرم دچار مشکلات زیادی شده و انگار اصلا حرف هم رو نمیفهمیم،همش بهم گیر میده و من رو محدود می کنه. چی کار کنم؟
سلام به شما دوست عزیز، رابطه با والدین معمولا در سنین مختلف چه برای فرزندان و چه برای والدین، با دشواریها و چالشهایی رو به رو هستش. شما در دوره استقلال طلبی هستین و میخواین بتونین برای زندگی خودتون به طور مستقل تصمیم بگیرین، اشاره کردین که انگار حرف هم رو نمیفهمین، اگر الآن با پدرتون دچار چالش شدین بخشی از این چالش به این بر میگرده که در مراحل قبلی رابطه شما اشکالاتی داشته، اما نگران نباشین، رسیدن به زبان مشترک میتونه اتفاق بیوفته.
اول از همه شما باید به ارزشها و فرهنگ غالب در خانواده خودتون آگاه بشین و بدونین که چه چیزی برای خانواده شما خط قرمز محسوب میشه، در مرحله دوم خودتون باید بدونین که چه خواستههایی دارین و کدوم یکی از این ارزشها رو قبول دارین و کدومشون رو نمیخواین بپذیرین. در مرحله بعدی باید فرصتهایی رو پیدا کنین که با پدرتون در مورد اختلاف نظرها و اختلاف نگرشها و ارزشهاتون صحبت کنین، هر چه بیشتر سعی کنین خودتون رو به او معرفی کنین و بشناسونین، رابطه بهتر پیش میره، بعد از این مراحل هست که میتونین مرزهای خودتون رو مشخص کنین و بهش توضیح بدین که چه چیزهایی دخالت و گیر به حساب میاد برای شما.
اگر اینها همچنان کمکی نکنه، میتونین از یک روانشناس خانواده کمک بگیرین.
مدتی است که پسر نوجوانم و شوهرم زیاد دعوا میکنن. شوهرم در کل آدم سختگیریه و اصلا با پسر 15 سالهام نمیسازن. دعواهای زیادشون روی دختر 9 سالهام هم تاثیر بدی داشته و شبها با استرس زیاد میخوابه. چی کار کنم؟
سلام، در سوالتون گفتین، پسر 15 ساله و شوهرتون با هم زیاد دعوا میکنن و روی دختر 9 سالتون هم تاثیر منفی داشته.
یکی از نکاتی که باید بهش توجه کنین این هست که سن نوجوانی سن حساسی هست و معمولا فرزندان به دنبال کسب استقلال در این سن هستند به همین دلیل دچار مشکلاتی با والدین میشن. در مورد پسرها گاهی شاهد جنگ قدرت بین اونها و پدرانشون هستیم. همون طور که خودتون هم گفتین این دعواها که هدف اصلیش هویت یابی و استقلال طلبی هست روی سایر اعضای خانواده هم تاثیر میذاره. گاهی هم نوجوان به دلیل مشکلات درونی خودش مثل سردرگمی، عدم شناخت نسبت به آینده، تمایل به پذیرش در گروه همسالان، هویت یابی و مواردی از این قبیل، سعی میکنه از بقیه کناره گیری کنه و میخواد به پاسخی برای هزاران سوالی که در ذهن داره برسه و این ممکنه اون رو خسته و کلافه و عصبی وپرخاشگر کنه.
بهترین چیز اینه که فضای امن و به دور از استرسی براش فراهم کنین، بهش احترام بذارین، بهش بگین که هر وقت از شما کمک بخواد در کنارش هستین، سعی کنین استقلالش رو به رسمیت بشناسین و در مود کارها و مسائل خانوادگی باهاش مشورت کنیین. این راهکارها می تونه کمک کننده باشه اما حتما با یک خانواده درمانگر مشورت کنین و ازش کمک بگیرین.
دختر و پسر من همش با هم دعوا می کنن و همدیگه رو می زنن چی کار باید بکنم؟
پرسیدین که دختر و پسرتون همش با هم دعوا می کنن و همدیگه رو می زنن چی کار باید بکنین، اول از همه اینکه اختلاف و دعوا بین خواهرها و برادرها معمولا پیش میاد و تا حدی طبیعی هست. بهتره اجازه بدین خودشون مسائلشون رو حل کنن و مداخله نکنین. اما اگه نوع دعوا فیزیکی هست باید مداخله کنین و به این صورت که اونها رو از هم جدا کنین، ارومشون کنین و از هر دو بخواین توضیح بدن سر چه چیزی عصبانی یا ناراحت هستن، بعد از خودشون بپرسین برای حل مسئله بدون دعوا چه چیزی به ذهنش می رسه. توجه کنین که از هیچ کدوم طرفدای نکنین و حق رو به هر دو بدین. علاوه بر این باید براشون محرومیتهایی رو تعیین کنین که اگر دوباره دعوای فیزیکی داشته باشن اون محرومیت اعمال بشه و البته محرومیت رو به وضوح بهشون توضیح بدین و خودشون هم باهاش موافق باشن.
علاوه بر این خوبه که با یک خانواده درمانگر هم مشورت کنین و جلساتی رو داشته باشین.
- کودک و نوجوان
پسرم اصلا درس نمی خونه، از وقتی کلاس ها آنلاین شده حتی بدتر هم شده و نمی تونم مجبورش کنم که بشینه و درسهاش رو بخونه و انجام بده. چی کار باید بکنم؟
سلام روزتون به خیر، اگر کمی اطلاعات بیشتری بهمون بدین بهتر میتونیم در کنارتون باشیم و کمکتون کنیم. برامون بنویسید که پسرتون چند سالشه چون نوع رفتاری که باید با افراد در سنین مختلف داشت تا حدی متفاوت هستش.
با توجه به اطلاعاتی که بهمون دادین میتونیم کلیاتی رو بهتون بگیم که امیدواریم براتون مفید باشه.
در رفتار با کودک و نوجوان چند نکته اهمیت ویژهای داره، اول از همه این که سعی کنید والدینی مقتدر باشین، به این معنی که به فرزندتون محبت کنید و مهر زیادی بهش بدین اما از طرف دیگه قوانین و حد و مرزها رو براشون مشخص کنید و از قوانین خودتون عقب نشینی نکنین. در مورد حد و مرزها قاطع باشین و همواره عوضش نکنین.
در هنگام تعیین قوانین باید خود کودک یا نوجوان هم حضور داشته باشه و در مورد قوانین با هم به توافق برسید و نظر او را هم بپرسید. پس از این که با توافق شما و فرزندتون قوانین تعیین شدند باید حتما شفاف و واضح به او توضیح بدین که رعایت نکردن قوانین برایش چه عواقبی خواهد داشت.
فرزند 5 ساله ام آلت تناسلی خودش رو زیاد لمس میکنه، آیا این خودارضایی هست و باید چی کار کنم که دیگه ادامه نده؟
در سوالتون مطرح کردین که فرزند 5 سالتون آلت تناسلی خودش رو لمس میکنه آیا این خوداضایی هست و باید براش چی کار کنین. نکتهای که وجود داره اینه که بچه ها تا پنج سالگی در حال کشف و شهود بدن خودشون هستن و دراین مسیر ممکنه شاهد باشیم که بخشهایی از بدنشون رو لمس میکنن، علاوه بر این کنجکاوی در مورد مسئله جنسی و جنسیت هم براشون وجود داره که طبیعی هست. سعی کنین به سوالاتشون دقیق پاسخ بدین. لازم نیست همه چیز رو واضح و در حد فهم بزرگسالان بهشون پاسخ بدین ولی قطعا نباید بهشون دروغ بگین. بهشون توضیح بدین که ناحیه خصوصیشون رو کسی نباید لمس کنه و ببینه. اگر زیاد خودش رو لمس میکنه میتونه دلایل فیزیکی و جسمی داشته باشه، اگر این رو نزد پزشک چک کردین و مسئلهای نبوده شاید دلیلش استرس و اضطراب باشه که در این صورت باید به روانشناس کودک مراجعه کنین.
دخترم دچار افت تحصیلی شدید شده و 12 سالشه چی کار باید بکنم؟
گفتین دختر 12 سالتون دچار افت تحصیلی شدید شده، چند تا نکته هست که باید بهش توجه کنین، سنی که دخترتون الان داره تجربه میکنه با تغییرات هورمونی همراه هست و این تغییرات هورمونی باعث میشه کلافگی، بی حوصلگی و عدم تمرکز رو تجربه کنه. از طرفی خودش دچار حالتی از سردرگمی هست و متوجه تغییراتی که در حالش اتفاق میافته نمیشه، از طرف دیگه کنترل کردنش از دستش خارجه و این ممکنه نگرانش کرده باشه. بهش فشار نیارین و کمی بهش فرصت بدین، در مورد تغییرات هورمونی و تغییرات بدنش به واسطه بلوغ بهش توضیح بدین و فیلمهای آموزشی بهش نشون بدین. از طرف دیگه ممکنه تغییردر مدرسه یا کلاسش یا مشکلاتی با همکلاسیها و دوستانش باعث این افت تحصیلی شده باشه، فضای امنی براش فراهم کنین تا بتونه راحت باهاتون صحبت کنه و مشکلاتش رو توضیح بده. اگر حس میکنین همچنان با شما راحت نیست، به جای رنجیدن ازش و سرزنش کردنش،از یک روانشناس نوجوان کمک بگیرین.
- رواندرمانی،روانشناسی و مشاوره
من 34 سالم هستش و الان کارمند یک شرکت معتبر هستم، ولی این شغل رو دوست ندارم از اینکه بخوام برای کسی کار کنم ح خوبی ندارم می خوام برای خودم یه کار راه بندازم و سرمایه کمی هم دارم به نظر شما باید شغلم رو عوض بکنم یا نه؟
دوست عزیز سلام، شغل ما یکی از مهمترین موضوعات در زندگی ما هستش، به دلیل این که ما زمان زیادی از روز رو مشغول کار هستیم از طرف دیگه شغل ما بخشی از هویت ما هستش، به همین دلیل اولین نکتهای که در انتخاب شغل باید در نظر بگیریم این هست که آیا ازش لذت میبریم و احساس راحتی و خوشایندی داریم یا نه، نکته دوم این هست که آیا از این بخش هویت خودمون راضی هستیم، یعنی وقتی میخوایم خودمون رو با شغلمون معرفی کنیم به خودمون افتخار میکنیم یا نه، رابطه با همکاران و افراد بالادست خودمون مسئله بعدی هست که باید بهش توجه کنیم. اگر در هیچ یک از این حوزهها احساس رضایت ندارین، پس شغلتون دارهبراتون فرسایش میشه و باید به فکر تغییرش باشین.
اما پیش از اقدام به تغییر شغلتون، بهتون توصیه میکنیم که از آزمونها و تستهای رغبت سنج شغلی استفاده کنین، این تستها موتونن تا حدی کمک کنن که شغلمتناسب با ویژگیهای شخصیتی خودتون رو پیدا کنین. البته این به این معنا نیست که حتما باید دنبال اون شغلها باشین ولی میتونه تمایلات شما رو بهتر جهتدهی کنه.
برای استفاده از تستها بهتره از یک متخصص کمک بگیرین تا در تفسیر نتایج در کنارتون باشه و بهتون کمک کنه.
من اضطراب شدید دارم و دکتر بهم قرص داده من میترسم که به قرصها وابسته بشم، به نظرتون باید ادامه بدم قرصها رو یا نه؟
گفتین اضطراب شدید دارین و براتون قرص تجویز شده و نگران وابستگی به دارو هستین، بیشتر افراد در مورد داروهای روانپزشکی نگرانی دارن که مبادا وابسته بشن، چیزی که لازمه بدونین اینه که گاهی ما داریم نوعی از اضطراب، افسردگی، استرس یا هیجانهای دیگه رو تجربه میکنیم که به طور کلی کارکرد و زندگی ما رو مختل کرده، به همین دلیل لازمه با مصرف دارو، اول کمی به ثبات برسیم و اون شرایط رو کنترل کنیم بعد روند درمان رو به شکلهای دیگه ادامه بدیم. در مورد میزان مصرف قرص حتما با روانپزشکتون مشورت کنین و متوجه باشین خود پزشک دوز دارو رو براتون تعیین و کم میکنه، معمولا کم کردن دوز دارو هم طبق برنامه دقیق انجام میشه، برای این که آسیب نبینین حتما باید اون برنامه رو درست اجرا کنین. به هر حال اگر دارو حالتون رو بد میکنه باید با دکترتون مشورت کنین.
مشاوره و روانشناسی چه فرقی با هم دارن؟
پرسیدین مشاور و روانشناسی چه تفاوتی با هم دارن، علاوه بر این که در دانشگاه این ها دو رشته مختلف هستن و در بعضی از سرفصلهای درسی با هم تفاوت دارن، کاری که در اتاق درمان انجام میدن هم متفاوت هست. مشاورها در کناتون هستن تا اگر در تصمیمگیری دچار مشکل هستین، یا به دو راهی رسیدین یا مسئله و دغدغه کوچیکی برای مدت کوتاهی براتون پیش اومده و خودتون ایدههایی در مورد رفعش دارین اما مطمئن نیستین، با خود شما اون موارد رو از جنبههای مختلف بررسی کنن و بعد بهترین رو در همون بازه زمانی انتخاب کنین. معمولا تعداد جلسات مشاوره محدود هست و موضوع هم مشخص و محدود هست. بعد از برطرف شدن موضوع دیگه الزامی برای ادامه ندارین.
روانشناسی اما علاوه بر مشاوره، درمان هم هست. یعنی مسائل عمیقتر و جدیتری رو بررسی میکنه، تعداد جلسات بیشتر هست و فقط حول یک موضوع مشخص نیست. در روانشناسی ممکنه با یک مسئله شروع کنین ولی به مسائل و موضوعات دیگهای هم بپردازین.